Zapraszamy na spotkanie z Kazimierzem Wóycickim, podczas którego przybliży treści zawarte w jego najnowszej książce „Nieprzetrawione ośmiorniczki”. Rozmowę poprowadzi Juliusz Braun.

Afera taśmowa podważyła zaufanie do państwa w polskim społeczeństwie. Przypisano jej niemal przełomowy wpływ na życie polityczne, wiążąc to z wpływem rosyjskiej agentury. Stała się powodem oskarżeń o słabość państwa, a także nieudolność służb. Wóycicki, były dyrektor oddziału IPN w Szczecinie, autor m.in. książki „Dewastacja III RP. Kaczyński i jego ideolodzy”, międzynarodowych raportów poświęconych rosyjskiej agenturze oraz powieści „Lista agentury”, pokazuje ogrom związanych z nią zagrożeń. Celem agentury wpływu jest przede wszystkim szerzenie chaosu. Agenci wpływu ukrywają się jednak wśród „pożytecznych idiotów” i pluralizmu opinii właściwej demokracji. Są trudni do wykrycia i jeszcze trudniej postawić ich przed sądem oraz stanowią wyzwanie dla systemu prawnego demokratycznego państwa. Wóycicki wskazuje też na niebezpieczeństwo tworzenia atmosfery powszechnej podejrzliwości. Pokazuje jak pseudodziennikarstwo, szukające sensacji, posuwa się do pomówień i dodatkowo utrudnia poszukiwanie właściwych agentów. Wymachiwanie maczugą oskarżeń o agenturalność po prawej i po lewej nie tylko niczemu nie pomaga, ale pogłębia tylko podziały społeczne. Dziennikarze chcący zastąpić służby, a nieposiadający do tego właściwych narzędzi, wyrządzają niekiedy więcej szkody, niż ich „śledztwa” dają korzyści.

Kazimierz Wóycicki – polski publicysta, dziennikarz i historyk. Urodził się w 1949 roku w Warszawie, ukończył studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz politologiczne i historyczne na Uniwersytecie Fryburskim jako stypendysta Fundacji Adenauera. Doktoratu bronił na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1974-1980 pracował w miesięczniku „Więź” pod redakcją Tadeusza Mazowieckiego. Był więziony w stanie wojennym. Od 1986 do 1987 roku pracował jako dziennikarz BBC. Utrzymywał liczne kontakty z niemiecką opozycją demokratyczną w latach ‘70 i ‘80 XX w. m.in. był współinicjatorem i sygnatariuszem listu polskich i wschodnioniemieckich działaczy opozycyjnych (1989), a także współredaktorem listu polskich i niemieckich intelektualistów katolickich (1989), redaktorem naczelnym dziennika „Życie Warszawy” (1990-1993). W 1996 roku objął stanowisko dyrektora Instytutu Polskiego w Düsseldorfie, które piastował do roku 1999; następnie w 2000 roku objął takie samo stanowisko w Lipsku na kolejne cztery lata. Od 2004 do 2008 roku był dyrektorem oddziału szczecińskiego Instytutu Pamięci Narodowej, następnie doradcą ministra w Urzędzie ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Kierował zespołem doradców społecznych przy Sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych oraz był redaktorem naczelnym „Debaty” – materiałów komisji (2009-2011).

Podczas spotkania będzie możliwość nabycia książki i uzyskania autografu autora.