„Dziady Kazimierskie” swoją muzykę przedstawiają jako: Rootsowo-Kniajacki-Folk Wąwozowo-Barowy; dłuższy opis precyzuje: instrumenty staroakustyczne i darcie ryja liryczne... . Ich biogram brzmi tak: Dawno, dawno temu, w czasach Lecha, Czecha i Rusa, kiedy Kazimierz Dolny nie był jeszcze nawet Wietrzną Górą, w pięknych okolicznościach przyrody pod kamieniołomem nad Przeprzełomem, w bambuszobluszczu przewąwozowym Dziad Borowy spotkał się z Dziadem Barowym... Już sama nazwa tej przedziwnej i niesłychanie barwnej formacji wiele mówi o charakterze jej twórczości.

Panowie traktując zarówno swoją twórczość, jak i codzienność z przymrużeniem oka, bawią się muzyką jak mało kto. Dziady Kazimierskie łączą w swoim „dziadowskim” graniu miłość do przyrody i równie gorące uczucie do Kazimierza Dolnego. Przy czym zabawę generuje zarówno ludyczny charakter melodii, jak i specyficzny dowcip bijący z tekstów oraz osobowość wokalisty-wodzireja Włodka „Paprodziada“ Dembowskiego (wokalistę związanego również z „Łąki łan”, „November project” czy „Cessband’em”) tej jedynej w swoim rodzaju trupy artystyczno-akustyczno-punkowej. Przewijające się w ich piosenkach wątki „kazimierskie” mają też swój wymiar uniwersalny. Nie musicie się znać ani na Kazimierzu Dolnym ani na Kazimierzu Wielkim i Esterce, żeby się nieźle bawić przy tych piosenkach.

Skład zespołu: Włodek Dembowski – Paprodziad, Sergiusz Odorowski – Serge, Sebastian Pasik – Sebol, Rafał Biskup – Rolf, Michał Romanowski – Eddy.